Alopecia Areata czyli schorzenie zwane naszym rodzimym języku łysieniem plackowatym. Przedstawiamy artykuł, który pozwoli Wam przybliżyć istotę owego problemu oraz poznać leki i zioła na łysienie plackowate.

Alopecia Areata – charakterystyka

Łysieniem plackowatym (łac. alopecia areata) nazywamy nazywamy nagle pojawiające się, często szerzące się obwodowo, pojedyncze lub liczne ogniska wyłysienia na głowie lub w innych okolicach ciała.

Mechanizm łysienia jest anagenowy – w obrębie macierzy włosa dochodzi do zahamowania podziałów komórkowych, ścieńczenia włosów a z czasem ich wypadnięcia. Na obwodzie ognisk bezwłosych obserwuje się charakterystyczne włosy wykrzyknikowe (włosy ułamane nad powierzchnią skóry w dolnej części pozbawione barwnika i ścieńczałe)

Zmiany dotyczą najczęściej skóry owłosionej głowy, ale mogą również zajmować skórę owłosiona brody, narządów płciowych, dołów pachowych, brwi i rzęs. Choroba może pojawiać się w każdym wieku, choć najczęściej występuje w 30 40r.ż.
Ogniska wyłysienia pojawiają się nagle, zwykle na głowie, a skóra jest zwykle w tych miejscach niezmieniona.
W przypadkach o przebiegu złośliwym dochodzi do zlewania się ognisk bezwłosych z czasem prowadząc do całkowitego wyłysienia, a nawet do utraty owłosienia na całym ciele (łonowych, pachowych, brwi i rzęs)
W niektórych przypadkach obserwuje się ponadto zmiany płytek paznokciowych, najczęściej zagłębienia naparstkowate, ścieńczenie i zanik płytek paznokciowych.
Czasami obserwuje się samoistne ustępowanie zmian. Nie można jednak przewidzieć czy nie dojdzie do nawrotu choroby – choroba ma przebieg nieprzewidywalny.

Może wystąpić tylko jeden epizod, mogą też, w różnych odstępach czasowych, pojawić się nawroty.

Ze względu na rozległość łysienia dzielimy je na:
1. Alopecia areata (ogniska pojedyncze lub mnogie występują tylko w obrębie owłosionej skóry głowy i/lub zarost u mężczyzn).
2. Alopecia totalis (całkowita utrata włosów głowy).
3. Alopecia universalis (utrata brwi i rzęs, owłosienia skóry głowy jak również innych części ciała).

Wyróżnia się również postać złośliwą – włosy wypadają i odrastają nawet po kilkunastu latach.

Etiopatogeneza łysienia plackowatego nie jest nadal do końca poznana, jednakże wśród przyczyn występowania schorzenia wymienia się:
1.Wpływ czynników dziedzicznych
2.Zaburzenia układu nerwowego
3.Obecność wewnątrzustrojowych ognisk zakażenia
4.Współistnienie takich schorzeń jak: atopowe zapalenie skóry, bielactwo, niedokrwistość złośliwa, autoimmunologiczne choroby tarczycy, itp.).
5.Immunologiczne uwarunkowania łysienia plackowatego
6.Wpływ neuropeptydów
7.Wpływ czynników zapalnych
8. Stres

Nieco wyższą zachorowalność obserwuje się u dzieci z zespołem Downa. Pewnym jest, iż skłonności do występowania łysienia plackowatego są genetyczne.

Rozpoznanie opiera się na :
1. Stwierdzeniu ognisk całkowitego wyłysienia, dość wyraźnie odgraniczonych, nie wykazujących zmian skórnych i bliznowacenia
2. Zazwyczaj nagłym początkiem
3. Pomocne jest badanie trychologiczne
4. Często postępującym przebiegiem z powstawanie nowych ognisk i obwodowym szerzeniem się istniejących.

Leczenie

Utrata włosów w łysieniu plackowatym nie jest nieodwracalna. W około 60% przypadków, nawet bez leczenia, włosy odrastają w ciągu roku. Początkowo mogą one być cieńsze, pozbawione barwnika, z czasem jednak wszystko wraca do normy.

Terapia w łysieniu plackowatym ma tylko charakter wspomagający.

Niestety nie istnieje obecnie żadna dobra, skuteczna metoda leczenia.

Strategia terapeutyczna wykorzystuje działanie leków:
– p-zapalnych i immunosupresyjnych (kortykosteroidy, cyklosporyna A),
– immunomodulujących (PUVA, immunoterapia miejscowa alergenami kontaktowymi)
– miejscowo drażniących (cygnolina, tretinoin) oraz mieszanki drażniące
– nieswoiście stymulujących wzrost włosów (minoksydyl).
– preparaty wzmacniające włosy – doustnie lub mezoterapią

Najczęściej używanymi zewnętrznymi lekami są minoksydyl, kortykosteroidy, cygnolina, miejscowo immunoterapia, zaś w terapii ogólnej – fotochemioterapia, kortykosteroidy i cyklosporyna.

Jeśli chodzi o zioła na łysienie plackowate to można stosować dziurawiec.

Możliwe powikłania:
Choroba w zasadzie nie powoduje żadnych powikłań. Jednakże ze względu na nagłe wystąpienie zmian i ich wybitnie niekorzystny efekt kosmetyczny jest często przyczyną stresu, nerwic, a nawet depresji.

Profilaktyka:
Choroba ma podłoże genetyczne, nie istnieją więc żadne metody profilaktyczne