Jak radzić sobie z wysiłkowym nietrzymaniem moczu?
Niekontrolowany wyciek moczu w trakcie kaszlu, kichania lub śmiechu? Mokra bielizna po wysiłku? Są to jedne z najbardziej charakterystycznych objawów wysiłkowego nietrzymania moczu. Sprawdź, jak sobie z nim radzić.
Badania dowodzą, że nawet 35 proc. wszystkich kobiet w wieku od 18 do 48 roku życia odczuwa w pewnym stopniu wysiłkowe nietrzymanie moczu. Przeczy to powszechnemu przekonaniu, że ten wstydliwy problem dotyczy tylko seniorów. Dolegliwość ta powinna być rozpoznawana już u młodych dziewcząt, a panie powinny wiedzieć, jakie działania profilaktyczne podejmować, aby skutecznie sobie pomóc.
Podstawowe symptomy wskazujące na NTM
Problem nietrzymania moczu, nazywany w skrócie NTM, może wynikać z różnych przyczyn. Najczęściej mamy do czynienia z wysiłkowym nietrzymaniem moczu, czyli powolnym, mimowolnym wyciekiem moczu zainicjowanym kaszlem, kichaniem, śmiechem, aktywnością fizyczną czy dźwiganiem ciężkich przedmiotów. Wysiłkowe nietrzymanie moczu ma trzy stopnie wyodrębnione pod względem nasilenia objawów:
- stopień I – problem nietrzymania moczu występuje na skutek wzrostu ciśnienia śródbrzusznego, spowodowanego kaszlem, kichaniem i śmiechem;
- stopień II – mocz wycieka nieustannie podczas aktywności fizycznej związanej z napięciem mięśni brzucha w wyniku chodzenia po schodach czy wykonywania podobnych ruchów np. w siłowni na orbitreku;
- stopień III – wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje niezależnie od aktywności pacjenta, nawet w trakcie spoczynku, podczas leżenia i przy niewielkim wzroście ciśnienia w jamie brzusznej.
Już przy pierwszych objawach NTM powinno się podjąć działania, które pozwolą zapobiec rozwojowi schorzenia.
Jak sobie pomóc?
Pierwsze symptomy wysiłkowego nietrzymania moczu powinny spowodować, że udamy się do lekarza po poradę. Problem w tym, że schorzenie NTM jest na tyle wstydliwe, że osoby nim dotknięte często nie chcą o nim mówić. Tymczasem wizyta u urologa lub neurologa jest konieczna. Jeśli problem dotyczy kobiety, a właśnie płeć piękna jest najbardziej narażona na wysiłkowe nietrzymanie moczu, pierwsze kroki należy skierować do ginekologa. Poza wywiadem lekarskim lekarz przeprowadzi dodatkowe badania ogólne, badanie moczu, USG oraz badanie urodynamiczne.
Po postawieniu lub potwierdzeniu wstępnej diagnozy pacjentom zaleca się zachowawcze leczenie problemu nietrzymania moczu. Dobre efekty mogą dać systematycznie wykonywane ćwiczenia, które wzmacniają mięśnie dna miednicy. Pacjent powinien zmienić swój codzienny jadłospis, usuwając z niego napoje gazowane czy kawę. Zalecane jest rzucenie palenia i redukcja masy ciała, ponieważ otyłość i nadwaga sprzyjają nasilaniu się problemów. Dla zwiększenia komfortu życia na co dzień warto sięgnąć po chłonne wkładki i podpaski czy majtki chłonne.
Jeśli ćwiczenia nie przyniosą spodziewanych efektów, kolejnym etapem leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu będzie przyjmowanie leków. Terapia musi być prowadzona konsekwentnie, zgodnie ze wskazaniami lekarza. W ostateczności pacjent jest kierowany do leczenia operacyjnego.